Beriberi hastalığı nedir?
Bu hastalık B1 vitamini eksikliği nedeniyle oluşan bir hastalık türüdür. Mikrop nedeniyle oluşmayan bu hastalık, tamamen beslenme şekline göre ortaya çıkma riskine sahiptir. Özellikle kıtlık dönemlerinde veya yeterince B1 vitamini bulunmayan beslenme alışkanlığına sahip olan toplumlarda sıklıkla görülür. Kişisel olarak ise yine B1 vitamini tüketmeyen kişilerde ıslak, kuru ve çocuk beriberi hastalığı olmak üzere 3 farklı türü vardır.
Hastalığın tedavisi nasıl olur?
Beriberi hastalığını tedavisi tamamen B1 vitamini tüketmekle olur, en fazla B1 vitamini içeren besinler ise Alabalık, fındık, kabak ve bezelyedir. İhtiyacınız fazlaysa listenizi geniş tutmalısınız, ortalama olarak her yetişkinin vücudu günlük olarak 1.3 miligram kadar B1 vitaminine ihtiyaç duyar, bundan daha az tüketim beriberi riskini arttırır.
Beriberi hastalığının tarihçesi, belirtileri, nedenleri ve tedavisine ilişkin aşağıdaki daha uzun yazıyı okuyabilirsiniz.
Avrupalılarca az bilinen, fakat en az İskorbüt kadar tehlikeli olan beriberi hastalığı korkunç etkisini Uzakdoğu 'da göstermiştir. Beriberi hastalığının birbirinden çok farklı iki biçimi vardır. bu iki biçim; Paralitik (felç getirici) ve Hidropik (bedenin bir yerinde su toplanması) biçimleridir. Ayrıca beriberi hastalığının halen ikinci derecede önemli, iyi tanımlanmamış biçimlerde devam ettiğini söyleyebiliriz. Bunlar basit görünüşlü romatizma ağrıları, bacakların şişmesi ve hafif bir kas çalışması sonucunda kalp çarpıntılarının ortaya çıkması biçiminde belirir. Beriberi 'nin paralitik veya kuru biçimini tam olarak Meijer adlı Hollandalı bir doktor tanımlamıştır. L.Randoin 'ın da alıntılar yaptığı bu doktor 1861 yılında yazdığı metinde şöyle diyordu:
''Ayakta duruş çok güçleşir, bu yüzden hasta sürekli olarak ayaklarının yerini değiştirir, bacaklarını çok fazla açar, bastığı yeri tam olarak hissetmez, dizler ansızın bükülür ve bacaklarda aralıklı olarak titremeler belirir. Bazı hastalar dizlerine kadar gelen suda yürüyormuş gibi ayaklarını sürürler..''
Hastalığın ödemli ya da hidropik biçimi, daha tehlikelidir ve daha çabuk gelişir.
''Hastalar sendeler, yere yığılırlar, kusmalar başlar, şiş, solgun yüzden kaygı okunur. Soluk alma o kadar güçtür ki, hasta iki büklüm kıvranır, sonunda ya soluğun giderek kesilmesiyle ya da bir baygınlık anında zorlu süreç başlar; bununla birlikte en son ana kadar aklı başındadır.''
Beriberi eskiden, özellikle Doğu 'da gerçek bir afetti. Çin 'de, Japonya 'da, Brezilya 'da Antil adalarında, hatta Afrika 'nın ortasında milyonlarca insan bu korkunç hastalığa yakalandı. Avrupa 'da uzun süre bu hastalık hemen hiç görülmedi. Bununla birlikte Büyük Savaş sırasında yer yer Doğu birliklerinde, ayrıca cezaevlerinde ve akıl hastanelerinde, birkaç vaka görüldü.
19.yüzyılda doktorların çoğu beriberi hastalığının nedenini bilmedikleri bulaşıcı bir hastalık saymakta, nedenini bilmediklerinden ötürü de tedavi etmeyi olanaksız görmekteydiler. Bununla birlikte, küçük bir azınlık, çare bulmak amacıyla hastalığı dikkatle incelemekteydi. Araştırmacıların çözmek istedikleri sorunun cevabı, Takaki adlı bir Japonun 1872 yılına doğru yaptığı çok önemli bir gözlem sonucunda ortaya çıktı. Takaki, Japon denizcileri beriberi hastalığından ölürken, Avrupalı denizcilerin hastalığa yakalanmadıklarını gözlemledi. Japon denizcilerin ve Avrupalı denizcilerin temizlik ve yaşayış koşullarını karşılaştırmayı düşündü ve aradaki tek farkın her iki ırkın beslenme rejiminde olduğunu fark etti.
Japonlar hemen yalnızca pirinçle besleniyor, oysa Avrupalı tayfalar hemen hiç pirinç yemiyorlardı. Hastalığın nedeni beslenme rejimindeki bu fark mıydı acaba?
Takaki, öyle olduğunu düşünerek, bu tezi kanıtlamak amacıyla Japon donanmasının günlük besinini oluşturan pirincin bir kısmının yerine et ve sebze ekletti ve tahmin ettiği gibi beriberi hastalığı ortadan kalktı.
Takaki, ''demek ki hastalığa, beslenme rejimindeki hidrokarbonlu ve azotlu maddelerin yetersizliği yol açıyor'' diye düşündü. Beriberi hastalığının gerçek mahiyetini tanımlamayı başaramamış, fakat önleyici tedbirleri bulmuştu. Çünkü ette, insanın yaşaması için vazgeçilmez bir madde vardır ve bunun organizma tarafından özümlenmesi hastalığı alt etmişti.
Bu durumdan çıkarılacak sonuç ortadaydı. Beriberi hastalığı mikrobik kökenli bir hastalık değildi. Bu ilk sonuç elde edilince başka gözlemciler de aynı anda, kabuğu ayıklanmamış pirinçle beslenen halkların bu hastalığı hemen hiç bilmediklerini fark ettiler. Etli besinlerde bulunan madde, pirincin kabuğunda da vardı da ayıklanma sırasında kayıp mı oluyordu?
Eijkman bunu kanıtlamayı başardı. Bu Hollandalı doktor 1889 yılına yakın, Cava Hastanesinde Beriberi hastalığına yakalanmış olan mahkumları tedavi etmekteydi. Çok kesin bir klinik anlayışı ile cezaevi avlusunda koşuşan tavukların tıpkı hastaların gösterdikleri bozukluklara benzeyen paralitik ve sinirsel bozuklar gösterdiklerini fark etti. Oysa bu evcil hayvanlar da mahkumların yedikleri kabuğu ayıklanmış ve cilalanmış pirinçle besleniyorlardı. Bunun üzerine Eijkman bir dizi deney yaptı. Tavukların bir kısmını bütün, yani kabukları ayıklanmamış pirinçle, bir kısmını yalnız pirinç kabuğu ve embriyonu temizlenmiş pirinç ile besledi. Yalnızca son kısımdaki tavuklarda beriberi hastalığı belirtileri görüldü. Bunun üzerine hastalığı niteleyen bozuklukları yok etmek için yemlerine pirinç kepeği de kattı.
Görüldüğü gibi Eijkman keşif yolundaydı, ama neredeyse yanlış bir yola sapacaktı. Hastalığa kabuğu ayıklanmış pirinçte bulunan toksik (zehirli) bir maddenin yol açtığını düşündü, neyse ki hatasını vaktinde anladı. Batavia hastanesine onun yerine gelen doktor Grijns de pirincin kabuğunun çıkarılmasının ve cilalanmasının, besinde bulunan hayat için gerekli bir maddeyi yok ettiğini ve beslenmede bu maddenin eksikliğinin beriberi hastalığına yol açtığını anladı.
Bu makale beriberi ne hastalığıdır, beriberi hastalığı nedir, neden oluşur, kısaca araştır, çeşitleri, ekşi, görseller, nedenleri özet pdf, pellegra, kalbi neden ve nasıl oluşur anahtar kelimeleri kullanılarak 22.01.2016 tarihinde oluşturulmuştur.
Beriberi hakkında daha fazla bilgi için Google 'da Arama yapabilirsiniz.
Bu hastalık B1 vitamini eksikliği nedeniyle oluşan bir hastalık türüdür. Mikrop nedeniyle oluşmayan bu hastalık, tamamen beslenme şekline göre ortaya çıkma riskine sahiptir. Özellikle kıtlık dönemlerinde veya yeterince B1 vitamini bulunmayan beslenme alışkanlığına sahip olan toplumlarda sıklıkla görülür. Kişisel olarak ise yine B1 vitamini tüketmeyen kişilerde ıslak, kuru ve çocuk beriberi hastalığı olmak üzere 3 farklı türü vardır.
Hastalığın tedavisi nasıl olur?
Beriberi hastalığını tedavisi tamamen B1 vitamini tüketmekle olur, en fazla B1 vitamini içeren besinler ise Alabalık, fındık, kabak ve bezelyedir. İhtiyacınız fazlaysa listenizi geniş tutmalısınız, ortalama olarak her yetişkinin vücudu günlük olarak 1.3 miligram kadar B1 vitaminine ihtiyaç duyar, bundan daha az tüketim beriberi riskini arttırır.
Beriberi hastalığının tarihçesi, belirtileri, nedenleri ve tedavisine ilişkin aşağıdaki daha uzun yazıyı okuyabilirsiniz.
Avrupalılarca az bilinen, fakat en az İskorbüt kadar tehlikeli olan beriberi hastalığı korkunç etkisini Uzakdoğu 'da göstermiştir. Beriberi hastalığının birbirinden çok farklı iki biçimi vardır. bu iki biçim; Paralitik (felç getirici) ve Hidropik (bedenin bir yerinde su toplanması) biçimleridir. Ayrıca beriberi hastalığının halen ikinci derecede önemli, iyi tanımlanmamış biçimlerde devam ettiğini söyleyebiliriz. Bunlar basit görünüşlü romatizma ağrıları, bacakların şişmesi ve hafif bir kas çalışması sonucunda kalp çarpıntılarının ortaya çıkması biçiminde belirir. Beriberi 'nin paralitik veya kuru biçimini tam olarak Meijer adlı Hollandalı bir doktor tanımlamıştır. L.Randoin 'ın da alıntılar yaptığı bu doktor 1861 yılında yazdığı metinde şöyle diyordu:
''Ayakta duruş çok güçleşir, bu yüzden hasta sürekli olarak ayaklarının yerini değiştirir, bacaklarını çok fazla açar, bastığı yeri tam olarak hissetmez, dizler ansızın bükülür ve bacaklarda aralıklı olarak titremeler belirir. Bazı hastalar dizlerine kadar gelen suda yürüyormuş gibi ayaklarını sürürler..''
Hastalığın ödemli ya da hidropik biçimi, daha tehlikelidir ve daha çabuk gelişir.
''Hastalar sendeler, yere yığılırlar, kusmalar başlar, şiş, solgun yüzden kaygı okunur. Soluk alma o kadar güçtür ki, hasta iki büklüm kıvranır, sonunda ya soluğun giderek kesilmesiyle ya da bir baygınlık anında zorlu süreç başlar; bununla birlikte en son ana kadar aklı başındadır.''
Beriberi eskiden, özellikle Doğu 'da gerçek bir afetti. Çin 'de, Japonya 'da, Brezilya 'da Antil adalarında, hatta Afrika 'nın ortasında milyonlarca insan bu korkunç hastalığa yakalandı. Avrupa 'da uzun süre bu hastalık hemen hiç görülmedi. Bununla birlikte Büyük Savaş sırasında yer yer Doğu birliklerinde, ayrıca cezaevlerinde ve akıl hastanelerinde, birkaç vaka görüldü.
19.yüzyılda doktorların çoğu beriberi hastalığının nedenini bilmedikleri bulaşıcı bir hastalık saymakta, nedenini bilmediklerinden ötürü de tedavi etmeyi olanaksız görmekteydiler. Bununla birlikte, küçük bir azınlık, çare bulmak amacıyla hastalığı dikkatle incelemekteydi. Araştırmacıların çözmek istedikleri sorunun cevabı, Takaki adlı bir Japonun 1872 yılına doğru yaptığı çok önemli bir gözlem sonucunda ortaya çıktı. Takaki, Japon denizcileri beriberi hastalığından ölürken, Avrupalı denizcilerin hastalığa yakalanmadıklarını gözlemledi. Japon denizcilerin ve Avrupalı denizcilerin temizlik ve yaşayış koşullarını karşılaştırmayı düşündü ve aradaki tek farkın her iki ırkın beslenme rejiminde olduğunu fark etti.
Japonlar hemen yalnızca pirinçle besleniyor, oysa Avrupalı tayfalar hemen hiç pirinç yemiyorlardı. Hastalığın nedeni beslenme rejimindeki bu fark mıydı acaba?
Takaki, öyle olduğunu düşünerek, bu tezi kanıtlamak amacıyla Japon donanmasının günlük besinini oluşturan pirincin bir kısmının yerine et ve sebze ekletti ve tahmin ettiği gibi beriberi hastalığı ortadan kalktı.
Takaki, ''demek ki hastalığa, beslenme rejimindeki hidrokarbonlu ve azotlu maddelerin yetersizliği yol açıyor'' diye düşündü. Beriberi hastalığının gerçek mahiyetini tanımlamayı başaramamış, fakat önleyici tedbirleri bulmuştu. Çünkü ette, insanın yaşaması için vazgeçilmez bir madde vardır ve bunun organizma tarafından özümlenmesi hastalığı alt etmişti.
Bu durumdan çıkarılacak sonuç ortadaydı. Beriberi hastalığı mikrobik kökenli bir hastalık değildi. Bu ilk sonuç elde edilince başka gözlemciler de aynı anda, kabuğu ayıklanmamış pirinçle beslenen halkların bu hastalığı hemen hiç bilmediklerini fark ettiler. Etli besinlerde bulunan madde, pirincin kabuğunda da vardı da ayıklanma sırasında kayıp mı oluyordu?
Eijkman bunu kanıtlamayı başardı. Bu Hollandalı doktor 1889 yılına yakın, Cava Hastanesinde Beriberi hastalığına yakalanmış olan mahkumları tedavi etmekteydi. Çok kesin bir klinik anlayışı ile cezaevi avlusunda koşuşan tavukların tıpkı hastaların gösterdikleri bozukluklara benzeyen paralitik ve sinirsel bozuklar gösterdiklerini fark etti. Oysa bu evcil hayvanlar da mahkumların yedikleri kabuğu ayıklanmış ve cilalanmış pirinçle besleniyorlardı. Bunun üzerine Eijkman bir dizi deney yaptı. Tavukların bir kısmını bütün, yani kabukları ayıklanmamış pirinçle, bir kısmını yalnız pirinç kabuğu ve embriyonu temizlenmiş pirinç ile besledi. Yalnızca son kısımdaki tavuklarda beriberi hastalığı belirtileri görüldü. Bunun üzerine hastalığı niteleyen bozuklukları yok etmek için yemlerine pirinç kepeği de kattı.
Görüldüğü gibi Eijkman keşif yolundaydı, ama neredeyse yanlış bir yola sapacaktı. Hastalığa kabuğu ayıklanmış pirinçte bulunan toksik (zehirli) bir maddenin yol açtığını düşündü, neyse ki hatasını vaktinde anladı. Batavia hastanesine onun yerine gelen doktor Grijns de pirincin kabuğunun çıkarılmasının ve cilalanmasının, besinde bulunan hayat için gerekli bir maddeyi yok ettiğini ve beslenmede bu maddenin eksikliğinin beriberi hastalığına yol açtığını anladı.
Bu makale beriberi ne hastalığıdır, beriberi hastalığı nedir, neden oluşur, kısaca araştır, çeşitleri, ekşi, görseller, nedenleri özet pdf, pellegra, kalbi neden ve nasıl oluşur anahtar kelimeleri kullanılarak 22.01.2016 tarihinde oluşturulmuştur.
2 yorum
Beriberi hastalığı hakkında pek bilgim yoktu, sizin sayenizde beriberi hastalığı hakkında detaylı bilgi edindim teşekkürler.
beriberi hastalığı gerçekten çok kötü ve zor bir hastalık. İnşallah kimse yakalanmaz, yakalananlarda inşallah en yakın zamanda kurtulur.